నా స్నేహమయి

నా కల చెల్లాచెదురై నా అడుగులే సుడిగుండాలై

నే కన్నీరు పెడుతుంటే నన్ను ఆదుకోని

మనసు మురిపించి మమత కలిగించి

మరులు గొలిపించి మమతానురాగాలు పంచి

మధురిమ ఝరివై అద్భుత సమమై

నా కంట ఆనందభాస్పాలు ఒలికించి

నా కష్టాలకు ఆసరనిస్తూ నా ఆశయలకు ఊపిరినిస్తూ

నా విజయాలను ఆకాంక్షిస్తూ నా ప్రగతిని ఆనందిస్తూ

నాకు తోడుగా నిలబడ్డావు

ఈ రోజు కనుచూపుకి అందనంత దూరానికి వెళ్లావు

అమృతమయి, అనురాగమయి

కరుణామయి, నా స్నేహమయి

నా కనుచూపుకి అందనంత దూరానికి వెళ్లావు గాని

నా మనోనేత్రానికి అందనంత దూరం కాదు స్నేహమ

ప్రేమలో మోసపోయను నేను!!!

కాలేజిలో నను చూసి హల్లో అని చెప్పి ఓ తియ్యని మట కలిపావు
హాయ్ కాదు కదా నీమొహం కూడ చూడలేదు ఆ రోజు

మరునాడు నా పలుకుల్లో స్వరం లేదా నీవు గమనించవో లేదో గాని
గమనిస్తే నీ పెదాల కదలికను చూడలని ఆశగా వుంది అని అన్నావు

అనాటి నుండి ప్రతిరోజు ఎదురయ్యి నన్ను పలకరించేల చేసుకున్నావు
అడగకుండనే ఓ దినం సహయం చేశావు నిన్ను అభిమానించ

నీ గతమంతా చెప్పావు నేను సంతోషించా నీ మాటలు విని పులకించా
ఒకరోజు నేను నిన్ను ప్రేమిస్తున్నానని అమయకుడిల అడిగావు
ఆలోచించ కాని నిను నమ్మి ఆపై ఆరాధించా

మరుసటి రోజు నీవె నా ప్రాణం నీవె నా దైవం
నీకోసం పుట్టాను నీకోసమే పెరిగానని
నువ్వు లేనిది నా జీవితం లేదని బాసలేన్నో చేసి నను బానిసగ మార్చి
ఏవేవో మాయ మాటలు చెప్పి నా తనువంత దోచుకున్నావు
ఇంక నా జీవితం నా అనురాగం నా అందం అన్ని నీతోనే అనుకున్న

మరి నేడు ప్రియ నిను నేను వరించలేను అని తెలిసినప్పుడు
ఏమి చెయ్యను నేను? నీ కిరాతక ప్రేమలో పడినందుకు
నిన్ను ద్వేషించలా? లేక నేను మరణించలా?
ఇప్పుడు ఏమి చెయ్యను నేను? ఏమి చెయ్యను నేను?