♫ మా తెలుగు తల్లికి మల్లెపూదండ ♫

Image and video hosting by TinyPic

26, డిసెంబర్ 2010, ఆదివారం

చలిరాతిరి


పొద్దు కాస్త పడమటింటికి జారుకుంది
చలిగాలికి మనుషులు, పశుపక్షాది,
కొండలు, కోనలు, పారే సెలయెళ్లు
వేడి ముసుగు వేసుకుని అప్పుడే నిద్రపోతున్నాయి
రెండు జంటలు మాత్రం నిద్రపోకుండా ఏమిటి
ఇక్కడ అని ఏవేవో చంద్రుని కుశల ప్రశ్నలు
మీకు తోడుగా మేము మేల్కోని ఉన్నాం సుమా
అన్నట్టు నక్షత్రాల చిలిపితనపు వంకర చూపులు
ఈ అర్ధరాత్రి చాల వింత అనుభూతినిస్తూంది కదా
అవును ఒకటి చెప్పు............
నాతో ఎదో చెప్పాలని ప్రయత్నించి ప్రతిసారి
విఫలమౌతున్నాను అని అంటావుగా మరి
ఇప్పుడు ఏమి సంభాషించక చలిమంటలకు
మూతి ముడుచుకుని కూర్చుంటే ఎలా??
మనసు తెరలు తెరచి నీ మనసున ఉన్నది ఏంటో చెప్పు

13, డిసెంబర్ 2010, సోమవారం

జన్మ ఎత్తి నీకై జనించాను



అవును నేనే నేనే!!
ఆలుమగలైన మరుక్షణం విధి ఎక్కిరించన పనికి జీవితాంతం కలసి ఉంటామో లేదో
బరోసా ఏమో అన్న మాటలకి నిలువటద్దంగా నిలిచిన అబలని నేనే


అవును నేనే నేనే!!
అమ్మయి మనసు లతతో ఊరుకే పోల్చరా అనుభవజ్ఞులైన కవులు
తీగెలా అల్లుకోని మొదలు ఎండిన వీడకుంటుందని నిరుపించిన స్త్రీ మూర్తిని నేనే

అవును నేనే నేనే!!
ఆడది ఏక్షణం ప్రేమిస్తూందో మగడు ఎప్పుడు ద్వేషిస్తాడో అంత అయోమయం ఈ రోజుల్లో
మాంగల్యం అనే ఆభరణం వేసుకోని నీతోనే నడుస్తానంటున్నా అలుపెరగని ఆణిముత్యాన్ని నేనే


అవును నేనే నేనే!!
అయినవారు ఔనన్నా కాదన్నా మనం ఇద్దరం ఒకటే అని నీకోసమే నా బ్రతుకని
తడి ఆరని మా కన్నీళ్లు తుడిచే చెయ్యికోసం ఎదురుచూడక యాచిస్తున్న అర్ధాంగిని నేనే

నువ్వే నా ప్రాణమని.............నీవెంటనే నేను.......... మొత్తానికి నువ్వులేక నేను లేను

ఇకపై మన బ్రతుకు బాటలో



5, డిసెంబర్ 2010, ఆదివారం

నీ కోసం



ప్రతి రోజు నా గురించి పరితపించే నీవు

ఒకమారు నీ అందాన్ని పొగిడి నీ అధరాలపై ఒక ముత్యపు నవ్వు తెప్పించాలని

పక్కనున్న పెరడులో కన్నేసి అందమైన గులాబీ పూలు దోచేసి ముల్లును తాక

తియ్యగా దాని లక్షణంతో నను ఎంతో భాదించినా మధురంగానే భావించా

మది నిండా నీ ఆలోచనలతో ఇంటికి చేరుకొని పడక పై శయనిస్తూ నేను

కొన్ని క్షణాలు ఈలోకాన్ని మరచిపోయి సాగిపోతున్నా నా నిద్దురలో పదే పదే నువ్వే

అంతలో నేను దాచుకున్న పూలలో నిను చూద్దామని చూస్తే దొంగిలించినది కాబోలు

నీతో ముచ్చటిస్తూ నే ముట్టిన ప్రతి పువ్వు నను విడిచి ముచ్చటగా రాలిపోతున్నవి

కాని పాపం చివరన మిగిలింది ఒకేఒక గులాబి మన ప్రేమకి అదే మన ప్రసూనము

మన ఎడడుగుల బంధానికి చేరువకావటానికి ఒకేఒక పువ్వు చాలు అనుకోని

అమయక ప్రేమ పక్షిలా ఒక్కసారిగా నీ ముందర వాల

ఈ పువ్వుని తీసుకొని నీ పెదాలపై చిరునవ్వు చిందించవు

నను మైమరపించవు ప్లీజ్....................

3, డిసెంబర్ 2010, శుక్రవారం

పిడికెడు బువ్వ కోసం


జారిపోయింది తిని సమసిపోయిన మా బ్రతుకులని చూసి అయ్యె అనేగా మీ మాటలు
మరి అంతేగా మా బ్రతుకులు కడుపు తిప్పలు ఏమని వర్ణించాలి మా జీవితలు
ఏదొ పోట్ట నింపుతారని మీ ఇంటికి మా ఆశల అడుగులు చివరికి అడియసలు

చీదరింపులు, చీ..పో దగ్గరికి రాకు అపహస్యం, చేతి సైగలు, మూతి విరుపులు,
మౌనలు, రోకటి పోటుల మాటలు .............

మీరు తినిపారేసినది వీధి కుక్కలు కోతులు తినేసిన మా ఎండిన కడపులను చూసి
ఎంగిలి మెతుకులు జలదరించి తినమన్నవి ఫికరు చెయ్యద్దని పాపం తప్పుకున్నవి

సంక్రాతి సంబరాలకు కార్తిక మాసలకు మీరు చేసుకున్న పరమన్నాలు మాకు వద్దు
పెదల బ్రతుకులు మారేదెన్నడు అనే బదులు మా ఆకలి గానం వింటే అదే మాకు పొద్దు

విందు వినోదలు పండుగల చిందులతో మీ కడుపు నిండిందని మురిసిపోతున్నారు
తినడం తప్ప ఇవ్వడం తెలియని జనాలు కనీసం గొడ్డు కారంతోనైన సరిపెట్టని హృదయలు

అయ్యొ పాపం అనేగా మీ సద్దాన్నాం మాటలు ఏమని వర్ణించాలి మా అతికిన బ్రతుకులు

18, నవంబర్ 2010, గురువారం

చెప్పాలని ఉన్నది


నువ్వు నా చేరువలో ఉండాలని ప్రయత్నించినప్పుడు
నేను మన మధ్య ఎంతగానో అగాధం త్రవ్వను
అగాథపుటంచుల నుండి నీ మూగ భాష వినిపిస్తుంటే
వేల మైళ్ల దూరం ఎగిరిపోయి ఇప్పుడు కరిగిపోయాను
కాని ఇప్పుడు నా తప్పుని సరిదిద్దుదామనుకున్నా నువ్వు లేవు
అందుకే కాబోలు మన మధ్య దూరం మాత్రం ఇలాగే మిగిలింది
అయిన నీతో చెప్పాలని వుంది నీతో చెప్పాలని ఉన్నది
కలలో ఇలలో నిన్నే కోరుకున్నానని కలకాలం తోడుగ ఉండాలని
పై రూపం చూసి నిన్ను అభిమానించ లేదని
మాటున దాగిన మనసును మెచ్చే వలచానని
మమత తప్ప ఏమి లేని నిస్సహయున్ని నేనని
నీ మనసును కానుకిస్తే తెగ సంబరపడతానని
చెప్పాలని ఉన్నది నీతో చెప్పాలని ఉన్నది

15, నవంబర్ 2010, సోమవారం

ఓ బాపు నీవే రావలి నీ సాయం మళ్లి కావాలి


అన్యాయలు అక్రమాలు దౌర్జన్యాలు దోపిడీలు
మాఫియ గ్యాంగులు ముఠా రాజకీయలు
ఉచిత చదువులకు విలువలేదంటూ డబ్బులతో డిగ్రీలు
అండతో ఉద్యోగాలు సంపాదిస్తూ సంఘంలో పెద్ద మనుషులుగా చెలాయిస్తూ

చనిపోతే తప్ప చల్లరని పగలు ఎంత సంపాదించిన తీరని ఆశలు
ఒక్క జాతిగా ఒప్పుకోలేని జనం కాని అవసరం కోసం బాయి బాయి అని బతికిపోవడం
నీతి నియమాలు విస్మరించి మన మర్యదాలు మంట గలపి

రంగుల తెరపై స్వార్థ స్వప్నల నాటికా కోసం పెదాలకి ఇంత జిగురు పూసి
సొమ్ముకోసం సొమ్ముసిల్లి ఒళ్లును సైతం ఆదమరుస్తున్న నేటి తారల జూదం

ఇంక ఓటు నాడు నీతి కోతలు కోసిన సేత కాని మన జాతి నేతలైతే
రాష్ట పతికి ప్రధాన మంత్రికి తేడ తేలియని పట్ట భద్రులు
హాజరు పట్టి వేసుకుంటే తప్ప అసెంబ్లీకి రాని బడి దొంగలు

పైగా పదవులకై పాకులటలు ప్రజలను విడదీసె ఆటలు
వరదలు వానలు వచ్చి ఏమి లేక బుక్కెడు కూడు కూడ ప్రభుత్వం నుండి నొచుకోలేక
జనాల ఆకలికేకల గానం చెవులార విన్న నిదులు ఎన్ని వున్న పెదాలకు మాత్రం సున్న
మరి ఇదేందిరో అమెరికా నుండి తెల్లదొరలు పోయి నల్లదొర విచ్చేస్తున్నాడనగానే
పైసల కట్టలకు ప్రాణం వచ్చి దొంగ పాలు చేసి పారాయిల పాలయిపోతుంటే
మన దేశంపైనే పాచిక వేసిన ఇలాంటి దొరలకు మరి పెట్టిన ఖర్చురాతకు రావు లెక్కకందవు

అందుకే ఓ బాపు నీవు మళ్లి రావలి ఇలాంటి దుర్మరగ్గలు ఆపాలి
ఇట్లు
వానర జాతి.........
ఎందుకంటే ఇది అంత చేసేది మనుషులే కనుక

28, అక్టోబర్ 2010, గురువారం

ఈ రోజు నా బుజ్జి భ్రమరం పుట్టినరోజండి


వీధి దాటి ఊరు దాటి మాత్రు దేశాన్ని వదిలి పరాయి దేశంలో ప్రవస ఆంధ్రున్ని
కాళ్ళకు కళ్ళెం, చేతులకు, సంకెళ్లు కండ్లకు గంతలు, ఆశకు అంతులు, వేసుకొని
ఘడియలు, క్షణలు, గంటలు, రోజులు, గడుపుతు నా జీవిత ప్రయణం

అంతలో

నీతో మాట ఉంది చెవిలో చెప్పాలి సమయం బాగుందని బ్లాగుతో ఒకరి పరిచయం

అబ్బో ఇదేదో బహు బాగుందని అని మెరిసింది నామదిలో ఏదో కలవరం

ఇంక ఆలోచనేలేదు అనుకోని లేఖిని పలకతో మొదలు పెట్టను నాబ్లాగు బడి

నామకరణంలో కొన్నిసార్లు మార్పులు మొత్తానికి బుజ్జి భ్రమరంగా మనసుతో పలికి

ఎలా రాస్తున్నానో నాపై నాకే అనుమానం ఎవరు చూడరు ఎవరు కనబడరు
అంటు కాలం గడుపుతున్న నాకు అడుగడుగున ఎదురైంది అశభంగం


కార్చలేని కన్నీటిని హృదయంలో నిలుపలేక కళ్లలో ఆపలేక
బుజ్జి భ్రమరం జల జల రాల్చేసిన కన్నీరుని చూసి అది నేను తాళలేక
అప్పుడు నాకు సిరివెన్నెల గుర్తొచ్చి బుజ్జిని ఓదారుస్తు ఇలా ప్రేమ ఒలిక


సరేలే ఊరుకో పరేషానెందుకో
చలేసే ఊరిలో జనాలె ఉండరా
ఎడారి దారిలో ఒయాసిస్సుండదా
అదోలా మూడు కాస్త మారిపోతే మూతి ముడుచుకునుంటారా
ఆటలోనో పాటలోనో మూడు మళ్ళీ మార్చుకోరా
మేరా నాం బ్లాగరు మేరా కాం తుంకు ఖుషి కరుం
నువ్వు నా చేతిలో ఓ బుజ్జి బ్లాగరు
anything కోరుకో క్షణల్లో హాజరు
ఖరీదేం లేదు కాని వాలుగా ప్రతి బ్లాగులోనా ఓ మైన
క్లాప్స్ కొట్టి ఈల వేసే స్పందన నీకు రాద

అంటు నా బుజ్జిని బుజ్జగించి చేశాను మళ్లి ఓ ప్రయత్నం
హారంతో అల్లుకోమని జల్లెడతో జతకలసి
మాలికతో మాటలాడి కూడలికి కూడ కబురంపింది

బుజ్జి భ్రమరం ప్రతి బ్లాగులోను వాలి సుమధుర మకరందా సువాసనాలు విరజిమ్మింది
భలే మాయ అపై మొదలు అయ్యయి కొత్త పరిచయలు హాయిని పంచే స్పందనలు
వారి ఆశీస్సులతో నేను రాసుకుంటు పోయను నా రాతలు మున్ముముందు

అల రాసుకుంటు వేదురుని తాకిన గాలి వేణునాధం అయిన కవితలతో, మనిషిబతుకులోని హీతభోద తెలిపిన వివేకనంద సూక్తులతో శ్రమ జీవుల కష్టాలని మరిపించే లయభరిత గానం జనపద గేయలతో అజరమరంగా రంజింపజేసింది నా బుజ్జి బ్లాగు వసంతం పూర్తి చేసుకోని మరో వసంతంలోకి అడుగు పెట్టిన సందర్బన మీరు నా బుజ్జి భ్రమరనికి కొంచెం పుట్టినరోజు శుభాకాంక్షలు చెప్పుదురు :))







15, అక్టోబర్ 2010, శుక్రవారం

దొరికిపోయాను


తెల్లని మంచులో......
ఎవరు చూడకుండా ఎవరులేని ఏకాంతంలో
కనురెప్పల కిటికీలు మూస్తు తెరుస్తు
ఒక తోటలో కొత్త రంగుల్లో కొత్త రూపాల్లో
పువ్వుల నవ్వులు దోచుకుందామని
వెన్నెల దారిలో ఒంటరిగా బయలుదేరి
నన్ను నేనే పోగొట్టుకొని శిలనై నిల్చున్నాను
పైన కాపల కాస్తున్న చందమామని గమనించలేదు

11, అక్టోబర్ 2010, సోమవారం

తలచి తలచి చూస్తే....



నిన్న రాత్రి ప్రపంచ కౌగిలిలో నిద్రిస్తున్నప్పుడు ఒక్కసారిగా మెళుకువ వచ్చింది సఖి
ఎప్పుడో ఎక్కడో వీడిపోయిన నిన్ను అనుభూతి వెచ్చదనంగా దాచుకున్న డైరీని తెరిచాను

ఆశ ఆశయం ఆనందంతో రాసుకున్న అక్షరాలు రెప రెప లాడుతున్నాయి అని అనుకున్న
ఎమైందో ఎమోగాని తడుముతున్న ప్రతి అక్షరం నాకు ఆవేదనను మిగిల్చింది

ఎన్నో కలల కన్నీరై ఎన్నో ప్రేమల స్మృతి గీతలై
తెల్ల కాగితంలో ఇంకు చుక్కలై ఒక్కోక్కటిగా ఇంకిపోతున్నాయి

కలకాలం నిలివలేక కలసి నాతో రాలేక
కదలిపోయిన నీలా ప్రతి అక్షరం నా నుండి దూరం అవుతున్నాయి

అయిందెదో అయింది జరిగేదేదో జరిగింది అని అనుకుంటే
నీ కోసం వేచి వుండే నా నిత్య నిరీక్షణ వృధానే మరి

ఆవేదన మిగిల్చిన అక్షరాలని నిత్య నూతనంగా మళ్లి వెలిగిస్తాను
ఇంకు చుక్కలై ఇంకిపోతున్న ఆణిముత్యాలని నా రుధిరంతో రుద్ది మరి చక్కదిద్దుకుంటాను
దూరం అయిన ప్రతి అక్షరాన్ని ముద్దాడి సైతం నా హక్కున చేర్చుకుంటాను

వెళ్లిపోయిన నిన్నటి దినాన్ని మరచిపోయి వస్తావని రేపటి నాడు ''గా'' రాసుకోవడనికి

కాగితల్ని మళ్లి మళ్లి సవరిస్తూవుంటాను

ఎప్పుడో ఎక్కడో వీడిపోయిన నిన్ను ''ని'' ఈ కాగితల్లో రోజు వెతుకుతు వుంటాను

































10, సెప్టెంబర్ 2010, శుక్రవారం

ఈనాడు ఈ కబుర్లలో నా కబురు


9 - 9 - 2010 న ఈనాడు పత్రికలో ఈ టిప్

23, ఆగస్టు 2010, సోమవారం

వస్తావు కదూ.......


నీతో కలసి వేసిన అడుగులు నా మదిలో ఇంకా శాశ్వంతగానే ఉన్నాయి
నీతో ఊహిస్తూ కన్న కలలన్ని చెదరని జ్ఞాపకాలు నను వెంటాడుతునే ఉన్నాయి
నీకు తెలుస........
రోదిస్తూ నేను కూర్చున్న రాయిసైతం నన్ను చూసి జాలిపడుతుంది
మరి నీవు మాత్రం మౌనం చెందిన తపస్విలా చెంతకు రావుకదా
ఇలా ఈ మౌనంలోని ఒంటరితనంలో వేదనతో నేనేమవుతానో నాకే తెలియదు
కాని నీ జాడ తెసిసేదాక ఈ నిరీక్షణ ఆగిపోదు నిను చేరేదాక నా ఆరధనా అలసిపోదు
ఎన్ని కష్టాలయినా ఎదురిస్తాను కన్నీళ్లతోటే నా పయనం అంటాను
ఆనందపు అంచులదాక వెళ్లి అందులోని తృప్తిని అస్వాదిస్తాను
వీడిపోని ఆశతో ఆగిపోని శ్వాసతో నీ ఎదురుచూపులో పరితపిస్తూ వుంటాను
ఆగ్రహించి నన్ను శాపించక కరుణించి నను చేరుకో నీ దానిని చేసుకో
సెలవంటూ వెళ్లిపోయి ఎడబాటు అయిన మన ప్రేమలో మళ్లి సేదతీరాలని
నువ్వు రావాలని............వస్తావని...........నీకై ఎదురుచూస్తానని............

15, ఆగస్టు 2010, ఆదివారం

లాల్ సలాం ఓ సైనికులారా


దేశ ప్రగతి కోసం పగలు రేయి అనక పరవశించి పరుగులు పెడుతు
కనులుతేరచిన క్షణం నుండి ఎంతటి కష్టాన్ని అయిన ఆనందంగా భరిస్తూ
దూది వొత్తులతో చీకటిని పాలద్రోలి అనునిత్యం వెలుగును నింపుతున్నారు

నాన్న రాక కోసం తన బిడ్డల ఎదురుచూపులు తెలియవు వీరికి
పోరులో మరణించయిన సరే దేశ భవిష్యత్తు కాపాడాలి అని ఆలోచన
ప్రతి సైనికుడికి

దొంగ పాకిస్తాన్ తుపాకి తుటాలకు రాలిపోతున్న ప్రాణాలు కూడ లెక్క చేయక
''వందేమాతరం'' అంటు నేలకొరుగుతు అంబరాన్నంటిన అరుపునకు
అందుకోండి మా సలాం ఓ భారతమాత ముద్దు బిడ్దలార

దేశం కోసం ఏస్వార్ధం లేని ప్రేమను పంచుతు ఎలాంటి ప్రతిఫలం ఆశించకుండ

భారతమాత సేవలో అనుక్షణం పునీతులగుచున్న వీరసైనికులారా
మీకు ఏమి ఇచ్చి ఋణం తీర్చుకోగల సలాం చేయడం తప్ప

వెల కట్టలేని మీ త్యాగలకు ధైర్యసాహసాలకు జోహర్లు

మీకు వందనం! శతకోటి అభినందన చందనం!!..భారతమాతకి జై.....జై హింద్

































23, జులై 2010, శుక్రవారం

మరలి రా తరలి రా స్నేహమ




గుప్పిట పట్టిన జ్ఞాపకాలన్నీ అవిరైపోయిన సంగతి
పాము కాటుల అనుభవమయ్యక చివరకు మిగిలిన

నిద్రకు ముందు ఓ దుఃఖపు వ్యాయమం
వేకువ జామునరెండు కన్నీటి బొట్లను రాల్చుకోవడం
భయదస్పృహల మధ్యే అయినాప్రాణం పదిలంగానే ఉంది కదా

రవంత దుఃఖనందమేదోఅనుభవానికొస్తూనే ఉంది కదా
నిలువెల్లా గయపడిన మన స్నేహం గురించి కొందరికి వినిపిస్తే

మన మీద జాలిపడిన హ్రృదయలు కొన్ని అయితే
మాటడలేక ముగబోయిన మనసులు మరి కొన్ని

స్నేహమయి ఈ రోజును సైతం ఒంటరినై గడిపేస్తున్న
కనుమరుగై పోయిన మన స్నేహ జ్ఞాపకాల్లో మునిగిపోతున్నా


నాలో కొత్త ఊపిరి నింపుతావని విశ్వాసమే ఊపిరిగా బతికేస్తున్నా
కన్నీరే ప్రవాహమై శిలనై గుమ్మం దగ్గర ఎదురుచూస్తునే వున్నాను
నువ్వు ఏరోజుకైన తిరిగి వస్తావని స్నేహమ..................











8, జులై 2010, గురువారం

నీకై వేచివుంటాను....



నీవు లేని నేను లేను అనుకున్నాను ఆ రోజు

ఆ రోజు ఎగిరిపోయింది ఎక్కడికో రెక్కలార్చిన పక్షి అయి

నీకు దూరం అయిన నేను ఉన్నాను ఈ రోజు

రెక్కలు విరిగిన పక్షినయి రక్తసిక్తమయిన దేహం తో

ఏ నాటికయిన వస్తుందా మరి ఆ రోజు

మన ఇద్దరికలయికలో ఆగిపోయేకాలంలో

ఆ ఒక్క క్షణం కోసం వేచి ఉన్నా

నా రెప్పల మాటున నీ చిత్రాన్ని చిత్రించుకొని

2, జులై 2010, శుక్రవారం

ఏమని రాయను ప్రేమ????


ఏమని రాయమంటావు ప్రేమ నీ గురించి

మోడు వారిన జీవితంలో వసంతాలు పరిచయం చేసి

జీవితం అంటే అర్ధం చేప్పి ఎనలేని ధైర్యాన్ని ఇచ్చి

అర్ధంలేని జీవితంలో నీవే పరమర్ధమయ్యి

నిన్నటిదాక నా ప్రాణమే నీదని నేడు నీ ఎదనే తన్నీనప్పుడు


ఏమని పరిచయం చేయను ప్రేమ నీ సంపుటులు

ప్రేమలో అన్ని కలలు తియ్యనివని

ప్రేమకన్న దివ్యమైన మధుర్యమే లేదని

మనసు పోరల్లో దాగివున్న ప్రేమను జ్ఞాపకాల్ని

కవితలు రాసి వాటికి ప్రాణం పోసి

చివరికి వాటిని ప్రేమ కావ్యాలుగ మర్చినవారే

కలంలో నుండి వస్తున్నా శిరను ఆ కలంలోనే నేడు బంధీని చేసినప్పుడు


ఏమని పాడను ప్రేమ నీ గీతాలు

నీవు అందించిన క్రాంతితో జీవించి

ఎంతో ఇష్టంగా చీకటిని తోలగించుకోని

నీతో గడిపిన మధుర క్షణాలు ఎన్నో అని

నిన్న నీవే రేపు నీవే నాకల నీవే నా నిజం నీవే

ప్రేమలేనిది నేను లేను అన్నాస్వరాలే నేడు నీకు చరమగీతం పాడుతున్నప్పుడు




23, జూన్ 2010, బుధవారం

నా స్నేహమయి


నా కల చెల్లాచెదురై నా అడుగులే సుడిగుండాలై

నే కన్నీరు పెడుతుంటే నన్ను ఆదుకోని

మనసు మురిపించి మమత కలిగించి

మరులు గొలిపించి మమతానురాగాలు పంచి

మధురిమ ఝరివై అద్భుత సమమై

నా కంట ఆనందభాస్పాలు ఒలికించి

నా కష్టాలకు ఆసరనిస్తూ నా ఆశయలకు ఊపిరినిస్తూ

నా విజయాలను ఆకాంక్షిస్తూ నా ప్రగతిని ఆనందిస్తూ

నాకు తోడుగా నిలబడ్డావు

ఈ రోజు కనుచూపుకి అందనంత దూరానికి వెళ్లావు

అమృతమయి, అనురాగమయి

కరుణామయి, నా స్నేహమయి

నా కనుచూపుకి అందనంత దూరానికి వెళ్లావు గాని

నా మనోనేత్రానికి అందనంత దూరం కాదు స్నేహమ

20, జూన్ 2010, ఆదివారం

ప్రేమలో మోసపోయను నేను!!!



కాలేజిలో నను చూసి హల్లో అని చెప్పి ఓ తియ్యని మట కలిపావు
హాయ్ కాదు కదా నీమొహం కూడ చూడలేదు ఆ రోజు

మరునాడు నా పలుకుల్లో స్వరం లేదా నీవు గమనించవో లేదో గాని
గమనిస్తే నీ పెదాల కదలికను చూడలని ఆశగా వుంది అని అన్నావు

అనాటి నుండి ప్రతిరోజు ఎదురయ్యి నన్ను పలకరించేల చేసుకున్నావు
అడగకుండనే ఓ దినం సహయం చేశావు నిన్ను అభిమానించ

నీ గతమంతా చెప్పావు నేను సంతోషించా నీ మాటలు విని పులకించా
ఒకరోజు నేను నిన్ను ప్రేమిస్తున్నానని అమయకుడిల అడిగావు
ఆలోచించ కాని నిను నమ్మి ఆపై ఆరాధించా

మరుసటి రోజు నీవె నా ప్రాణం నీవె నా దైవం
నీకోసం పుట్టాను నీకోసమే పెరిగానని
నువ్వు లేనిది నా జీవితం లేదని బాసలేన్నో చేసి నను బానిసగ మార్చి
ఏవేవో మాయ మాటలు చెప్పి నా తనువంత దోచుకున్నావు
ఇంక నా జీవితం నా అనురాగం నా అందం అన్ని నీతోనే అనుకున్న

మరి నేడు ప్రియ నిను నేను వరించలేను అని తెలిసినప్పుడు
ఏమి చెయ్యను నేను? నీ కిరాతక ప్రేమలో పడినందుకు
నిన్ను ద్వేషించలా? లేక నేను మరణించలా?
ఇప్పుడు ఏమి చెయ్యను నేను? ఏమి చెయ్యను నేను?

3, జూన్ 2010, గురువారం

ఒక స్నేహం - ఒక ప్రేమ




ఒక స్నేహం........

ఓ అందమైన నేస్తమా!
క్షణకాలం నిలువుమా
నా బాధలో తోడు నీవు
నా కన్నీళ్ళకు భవ్యం నీవు
నా ఒంటరితనానికి చేయూత నీవు
నీవు లేని క్షణం నాకు మరణమే క్షణం క్షణం
నను వదిలి ఎచటకు నీ ప్రయణం?

ఒక ప్రేమ........

ఓ ప్రియ నువ్వంటే నాకు ఎంతో ఇష్టం
నీ కళ్ళల్లోకి చూస్తుంటే సిగ్గు అనిపించదు
మౌనంగా ఉన్న విసుగనిపించదు
నీవు దూరమైతే ఆవేదన ఎప్పుడు నీకై ఆలోచన
అందుకే మరి
నీలి నింగిని సైతం చేరుకుంటాను
సప్త సముద్రాలు సైతం ఈదుతాను
నింగి నేల వున్నంతవరకు వేచివుంటాను
నీ ప్రేమకోసం నీవు ఇచ్చే పువ్వుకోసం

ఒక స్నేహం, ఒక ప్రేమ........

ఆకాశం అసూయ పడుతున్నది నా మీద
నక్షత్రాలకు పెరుగుతున్నది కోపము అంతులేనంత
ప్రజల హృదయాలు రగులుతున్నాయి భరించలేనంత
ఎందుకు?
చంద్రుని మించిన ఒక స్నేహం, ఒక ప్రేమ నాకు సొంతమైనందుకు








26, మే 2010, బుధవారం

కదల్లేని అమ్మకు.........మేమే అమ్మ నాన్న



ఎక్కడుంది మానవత్వం
కీర్తిలోనా? కాంక్షాలోనా?
ఎక్కడుంది నూతనత్వం
ఆశలోనా? ఆశయంలోనా?

అమ్మ

నీ జోలా పాటాతో మురిపించి
మాకు ఈ జగాన్ని మైమరపించవు

అమృతాన్ని ముద్దలుగా చేసి మా నోటికి అందించవు
అబలంతో నీవున్న బండిని లాగుతాం

నీ వొతిళ్ళ మధ్య చలికి వొణకగా
వెచ్చగ ఉంచిన నిను ఎలా మరువగలము

నవమాసాలు మోసి మము కనిన
అనురాగాపు అమృత తల్లివి నీవు
నిను మేము నాలుగు అడుగులు మోసుకెల్లలేమ

అపురూపంగా మా హృదయంలో నిలిచే
మహొన్నత దేవతవు నీవు

కాని ఒక్క విషయం

తల్లి కన్న ప్రేమకు
తల్లి కున్న ప్రేమకు
తల్లి అన్న మాటకు
విలువెంతని ప్రశ్నిస్తే?
ఈ ముగబోయినా లోకానికి తెలియదు

ఎవరు వస్తే ఏంటి? రాకపోతే ఏంటి?

చిన్నతనంలో మాకు వచ్చిన చిన్న జ్వరానికే తల్లడిల్లిన నీవు
నీకు వచ్చిన అర్దంకాని జ్వరానికి నిను అంటిపెట్టుకుని వుండి
నిను కాపాడుకుంటాము అమ్మ నిను కాపాడుకుంటాము






22, మే 2010, శనివారం

నీ కోసం ఈ నిరీక్షణ



నీ కోసం ఎదురుచుస్తువుంటాను
నీవు రావని తెలిసినా

నను వీడి నీవు వెళిపోతున్నావు
కాని నా మనసు మాత్రం నీతోనే వుంది

నీవు వెనుతిరిగి చుడకున్నా
మరి నేను నీ కోరకే చుస్తున్నా

బ్రతుకైనా నీతోనే చితికైనా నీతోనే
చూసే నా కన్నులు రెండు అలనిపోయాయి
కాని వేచి చూసే నా మనసు నీ పేరే తలుస్తుంది
నా జీవితం కనుమరుగువ్వటానికి
అరక్షణం ముందు నీ ప్రేమ పొందినా చాలు

నీకోసం వెయ్యి జన్మలు సైతం నిరీక్షిస్తాను

19, మే 2010, బుధవారం

లైలా తుఫాను మా జీవితంలోనే పెను తుఫాను


నీలి ఆకశం పై వస్తున్న వర్షపు చుక్కవు నీవేనా?

ఇప్పుడు మొత్తం జనం మధిలో నీ నామమె

నీ రాక కోసం చూడని లోకమేది?

కాని

మా జీవితాలతో ఇల ఎప్పుడు ఎందుకు ఆడుకుంటావు

మబ్బువై వానవై ఉప్పెనవై మా బ్రతుకుల చీకటి దినాలకు కారణం నీవై

నీ ఉరుముల మెరుపులతో ఉగ్రరూపం చూపించి

మమ్మల్ని ఊరినుండే తరిమి తరిమి కొడతావు

మబ్బులు కమ్మినప్పుడు నీ మేఘర్జనకు భయపడిపోవాలి

నీవు కురుస్తున్నప్పుడు ఎక్కడ నీవు కాటువేస్తావని బిక్కు బిక్కుమంటు దాక్కోవాలి

చీకటి అలుముకున్నప్పుడు మా ప్రాణలు సైతం అరచేతిలో పెట్టుకోని వుండాలి

అదే నీవు శాసిస్తే

ఉరు వాడ ఇల్లు వాకిలి అన్ని వదిలి వుండిలేనివారిమై ఒంటరిగా పారిపోవాలి

కాని ఒక్కటి గుర్తుంచుకో

నీవు ఉరిమినా
నీవు మెరిసినా
నీ అలలు వచ్చి మమ్మల్ని తాకిన
నీ కెరటం ఉప్పెన అయినా
నీ ఆహ్లదానికి ఎర్రని తివాచి పరిచాము
కాని మాకు ఇప్పటికి తెలియలేదు

ఎగిసిపడే నీ అలల కెరాటాల్లో

మా అందరిని బంధించి మా ప్రాణలే హరిస్తావాని......













17, మే 2010, సోమవారం

నువ్వు - నేను




రెండు హృదయాల స్పందనకు " ప్రేమ" అనే చినుకు పుట్టింది
అది ఇంతై ఇంతింతై వా గై సెలయెరై నదై ఉరకలు వేసింది.
చివరికి సముద్రమై నిలిచింది
ఆ ప్రేమ సముద్రంలో ఒక నావ
ఆ నావలొ నువ్వు - నేను

16, మే 2010, ఆదివారం

పల్లె జానపదాలు

యలా రాని నీలా వరుడు.








కొంగుల్ని నెయ్యంగా కోటి నెల్లాయ్యె.








దొంగల్లో కస్తూరి జేరుత్తడమ్మ.








ఉట్టి చాపలకూర వడిబియ్య మెతుకులు.








కోలు కోలాన్నా కోలు కోలే నా సామి.



11, మే 2010, మంగళవారం

దుబాయిలో మీ రంజని......మూడేళ్ల ప్రస్థానంలో మైలురాళ్లు




ఊరువిడిచి వాడవిడిచి ఎంత దూరమేగినా కన్నవారు ఉన్నవారు అంతరాన వుందురే... అంటాడు ఒక సినికవి. నిజమే ఎవరు ఎంత దూరతీరాలకు వెళ్లినా అయినా వారు ఊరు అంతారాళాల్లోనే వుంటుంది. ఉపాది కోసం వేరే ప్రాంతానికి వెళ్లినా ఉన్నతి లక్ష్యాల కోసం వెళ్లినా వాళ్లకు మనవాళ్లు వున్నారనే భావన ఎంత ఆనందాన్ని సంతృప్తిని ఇస్తుందో మాటల్లో చెప్పలేం ఆత్మబంధువులా సమస్యల్లో ఆదుకుంటే ఆ ఆనందం ఇక అద్వితీయం. అదుగో ఆ భావనతోనే ఆ లక్ష్యంతోనే దుబాయిలో మీ రంజని ఏర్పటైంది. మూడేళ్ల ముచ్చటైన ప్రస్థానంలో మైలురాళ్లుగా అనుభూతుల్ని ప్రోగు చేసుకుంది.మీ అందరి ఆత్మీయతనుబంధాలతో మునుముందు సాగుతుంది. మీ రంజని నిర్వహించిన కార్యాక్రమాలలో ఇవి కొన్ని మెచ్చుతునకలుగ చెప్పుకోవచ్చు. 2007 ఎమెనెస్టి సమయంలో జెట్ స్టాంపులు గురించి ఎండలో గంటల తరబడి వేచివున్న భారతీయులకు ఆహరం, నీళ్లు అందించడం. ఎర్ టికెట్లు కొనలేని తెలుగువారికి ఇండియా వెళ్లడానికి ఉచిత టిక్కెట్లు , ప్రత్యేక విమనం ఏర్పటు చేయడం. విమన టిక్కెట్లు కొనలేని వారికి ఉచిత టిక్కెట్లు కొరకు ఆంధ్ర ప్రదేశ్ ప్రబుత్వంపై ఒత్తిడి పెంచడం. ప్రభుత్వం అందించిన 1511టిక్కెట్ల పంపిణి కార్యాక్రమంలో ఇండియన్ ఎంబసీతో కలసి తెలుగు శ్రోతలు పనిచేయడం క్లీనప్ దుబాయ్ కార్యాక్రమంలో తెలుగు రేడియో శ్రోతలు దుబాయ్ మునిసిపాలిటితో సలహలు పొందడం రేడియో హెల్ప్ డెస్క్ ద్వ్రారా ఎంతో మంది తెలుగు వారికి సలహలతో పాటు ఆపన్నహస్తం అందించడం.ప్రభుత్వ రిక్రూట్ మెంట్ ఏజెన్సీకి ఎప్పటికప్పుడు సమచారం చేరవేయడం రాష్ట్ర ప్రభుత్వం తరపున హైదరాబాదులో హెల్ప్ డెస్క్ గురించి ఒత్తిడి తేవడం అక్రమంలోనే తెలుగు వారి సహయం కొరకు హెల్ప్ డెస్క్ ఏర్పడటం.రేడియో శ్రోతల ద్వారా ఇటివల వచ్చిన వరదబాదితులకు 20 వేల ధిరంల విలువచేసే బ్లాంకెట్స్ ఎయిర్ వేస్ లో టివి9 కి పంపించడం.

మూడేళ్లకు పైగా జనరంజకంగా మీ రంజని.....

ఒకప్పుడు తెలుగు వినబడితే చాలు మన తెలుగు వాళ్లు కనబడ్డారు అంటూ సంబరపడిపోయిన తెలుగువాళ్లకు ఈ రోజు కమ్మటి సంగీతంతో పాటు గల గల తెలుగు మట్లాడే రేడియో జాకీలతో గల్ఫ్ లో సుదూర తీరాలకు మన తెలుగు మాట,పాటలను చేరవేస్తూ ఎక్కడో సౌదీ అరేబియాలో కనచూపుమేరలో కాదు కాదు కొన్నికిలొమీటర్ల దూరం వరకు మనిషి జాడ కూడ కనబడని ఎడారిలో ఉంటున్న కూడ తేట తెలుగు కార్యాక్రమాలను అందజేస్తుంది మీ రంజని తెలుగు రేడియో 1152AM. తెలుగు పాటలే కాకుండా అవసరంలో ఉన్న తెలుగు వారికి ఆపన్నహస్తం అందించడానికి నిరంతరం కృషి చేస్తుంది మీ రంజని. ఈ మధ్య వచ్చిన వరద కారణంగా నిలువనీడ కోల్పోయిన తెకుగువారికి సహయర్థంకంగా మీ రంజని తెలుగు రేడియో మరియు ఉయే లో ఊన్న అన్ని తెలుగు అసోసియేషన్లు కలసి దుబాయ్ రెడ్ క్రెసెంట్ వారి సహకారంతో దుబాయ్ జబీల్ పార్క్ లో జరిపిన అద్బుతమైన హర్ట్ బీట్ కార్యక్రమం నిర్వహించడం కూడ జరిగింది.

ఇది మీ రంజని ప్రస్తానం....దుబాయిలో ఉన్న ప్రతి తెలుగువారి ఆత్మీయతానుబంధాల ప్రతిరూపం..!


1, మే 2010, శనివారం

స్నేహం



ఎప్పుడు మొదలైన

ఎలా మొదలైన

ఎవరితోనైనా మొదలైన

మొదలైన పరిచయం

మన మనసుని తాకితే

అదే.....స్నేహం.....స్నేహం.....స్నేహం




14, ఏప్రిల్ 2010, బుధవారం

దుబాయిలో.........




అదుగో అరబ్బుల అందాల నగరం
అంటూ పక్షుల్లా చేరాను ఇటు వాలి

మొదటి రోజుల్లో చూసారూ బంగారు గని
కాని నేడు చేయలని లేదు ఇక్కడ పని

తిరిగి వెళితే అమ్మ కాదనదు కానీ
వూరి వారు అంటారెమొ, వచ్చావా పని మాని

ఒంటరి తనం అనే వొనమాలు నేర్చుకోని
ఏకంగ ఏకాకినై జీవచ్చవంలా బ్రతికేస్తున్నా

ఇదేనేమో జీవితానికి మరుపురాని రోజు
తీరెదెన్నాళ్లకు దూర దేశం పై మోజు

8, ఏప్రిల్ 2010, గురువారం

నా బుజ్జి స్నేహం



అరై ................నీ స్నేహం నా అదృష్టం

నీవు పిలిచిన పిలుపు నా జీవితంలో ఒక అద్బుతం
వచ్చారు నా జీవితంలో ఎందరో కాని లేరెవ్వరు నీలా స్వచ్ఛంగా........

అరై కోతి నిను తలిస్తే వస్తాయి ఆశ్రువులు
కావవి శోక బిందువులు .........అవి ఆనంద బాష్పాలు........

అందుకే రా బుజ్జిగ నీ స్నేహం అదృష్టం
ఎన్నడు వీడిపోకు నన్ను...వీడిన ఆగిపోవు ఈ జీవితం.........

ఈ జీవితం నీ స్నేహనికే అంకితం
మనం ఇద్డరం ఇలాగె వుండాలి కాలకాలాం మరో జన్మలోను సైతం.....

నీ పలుకులు నాకు వీణ శ్రుతులు ..........నీ చిరునవ్వు ఒక చల్లని వెలుగు

నీతో మాట్లాడిన ప్రతిక్షణం ఓ మదుర జ్ఞాపకం
నీ మాట ఆగిన మరుక్షణం నా మనసు దు:ఖ సంద్రం........

అరై బుజ్జి విడిపోకు ఎన్నడు
వీడిన అగిపోవు నా శ్వస మరునాడు..........







14, ఫిబ్రవరి 2010, ఆదివారం

ప్రేమికుల రోజు




ప్రేమ రాహిత్యంతో యుద్డోన్మాదంతో రగిలిపోయిన నాటి రోమ్ చక్రవర్థి క్లాడియస్ కాలగర్బంలో మడిసిపోయడు. కానీ జంటలను కలిపే ప్రేమైకమూర్తి 'వాలెంటైన్ మాత్రం నేటికి వెలిగే సజీవమూర్తి.దిక్కర నేరనికిగాను క్రీ.శ.270లో ప్రాణాలర్పించిన వాలెంటైన్ జీవిత సందేశం స్వచ్చమైన ప్రేమే! వాలెంటైన్స్ డే మాతాలకు అతీతమైన ప్రేమికుల రోజు పండుగ. జంటలైన ప్రేమికులు సరే! మరి ఒంటరివారి మాటేమిటి వారు వాలెంటైన్స్ డే జరుపుకోవచ్చు. కొందరు దానికి పెట్టిన పేరు సింగిల్ అవేరెనెస్ డే (ఎస్-ఎ-డి). ప్రేమని గురించి ఆలోచించాల్సిన రోజది అన్నట్టు వాలెంటైన్స్ డే అన్నది జంటల పండుగ మాత్రామే కాదు, అది విశ్వప్రేమ భావనకు ప్రతీక.




ప్రేమ

ప్రేమ - రెండుక్షరాలు

ప్రేమ ఎంతో బలియమయింది

ప్రేమ విలువ ప్రేమించిన వారికే తెలుస్తుంది

ప్రేమ ఎందరితోనో ఎన్నో రకాలుగా ఆడుకుంది

ప్రేమ సృష్టి వున్నంత వరకూ వుంటుంది

ప్రేమకు మరణం లేదు!

అందుకే - ప్రేమికుల రోజున ప్రేమికులు ప్రేమను పంచుకుంటారు

చరిత్రలో ఎన్నో సంఘటనలు జరిగాయి

కొన్ని కాలగర్బంలో కలసిపోతే

మరి కొన్ని శాశ్వతంగా నిలిచిపోయాయి.............

29, జనవరి 2010, శుక్రవారం

ఓ స్రీ ఆవేదన





కాలేజీ లో చూసి (నచ్చితే) మాట కలపడమెందుకు?


స్నేహం పేరుతో దెగ్గరవుతూ చనువు పెంచుకునేదెందుకు?


అటు పిమ్మట అది స్నేహం కాదు...ప్రేమ అని నమ్మబలకడమెందుకు?


నువ్వే సర్వస్వం...నువ్వేనా జీవితం అని కల్లబొల్లి మాటలెందుకు?


పెద్దలని ఎదిరించైనా నిన్ను పెళ్ళి చెసుకుంటానని అబద్ధమెందుకు?


అలా చెప్పి ఎలాగొలా లోబరుచుకోవటమెందుకు?


ఆ తర్వాత నువ్వెవరో నాకు తెలియదంటూ నాటకాలెందుకు?


సిగ్గుతో, ఇంట్లో, జరిగిన విషయం చెప్పి..


మీ పెద్దల్ని వొప్పించి..


అడిగింది కాదనకుండా ఇచ్చి.


.మీ కోర్కెల్ని తీర్చి....


మీ ఇంటికి కాపురానికి వస్తే...


మాకు మీరిచ్చేది...వాతలు...రోజూ దెబ్బలు...మా మీద అభాండాలు.


అన్నీ సహించి ..భరించి..సహనంతో వుంటే...


కట్నం పేరుతో ..కసాయికన్నా ఘోరంగా హింసించి...


మీ కౄరత్వం ప్రదర్శించి....చావగొట్టి ...మా పుట్టింటినుంచి..తెప్పించుకోవల్సినవన్నీ...రాబట్టాక. ...


మరో యువతి జీవితాన్ని...


పాడుచేయటానికి....నేను అడ్డు అని చెప్పి...


నా నోరు నొక్కి..నన్ను నూనె లో ముంచిన వొత్తి లా కిరోసిన్ తో తడిపి ఒక జ్యోతి గా మార్చి....


నా చావుని ఆనందించి...


నా తనువుని అర్ధాంతరంగా చాలించాల్సినంత పని చెసింది మీరు ఇలా చెయ్యడమెందుకు?



ఏ?



మేము మనుషులం కామా?


మాకు బ్రతికే హక్కు లేదా?


ఇవన్నీ చదివిన తర్వాత... మాకు మీరు చేసేదాంట్లో...


మేము మీకు చేసేది ఏపాటిదో......అర్ధమయ్యే ఉంటుంది.


ముందు మీరు మారండి...ఈ పురుషాహంకారాన్ని ఆపండి..... ఆ తర్వాత మాలో మార్పుని చూడండి.



12, జనవరి 2010, మంగళవారం

స్పూర్తి ప్రదాత

జీవితం ఓ నిండు మేఘంలా ఉండాలనుకోవడం సరికాదు అడ్డంకులు ఉరుములు,సవళ్ల పిడుగులు,సమస్యల చినుకులు కచ్చితంగా మీద పడతాయీ. అంతమత్రాన కుంగిపోవాలా? అవసరం లేదు. మన జీవితానికి మనమే రుపకర్తలం. భవిష్య కాన్వనీ ని... అద్భుత చిత్రంగా మలచుకోవడమ... పిచ్చి గీతల పాల్జేయడమ... అన్నది మన చేతుల్లోనే వుంది.చేయాల్సిందల్లా వివేక నేత్రం తెరచి విశాల ప్రపంచాన్ని చుడటమే. ఇనుప కండలు, ఉక్కు నరాలు బింగించి... ఎదురుపడే సమస్యలను దూది పింజల్లా చేయండి.వాన వెలిశాక హరివిల్లు వచ్చినంతా సుందరంగా ఉంటుంది.అప్పుడు సహనముతో,సాహసంతో విజయ పథంలో ముందుకు సాగిపొండి!





జనవరి 12 వివేకనంద జయంతి సందర్బంగా ఆయన వెల్లండిచిన స్ప్రుర్తి మంత్రాలు మీ కోసం ...

* వేదకాలానికి తరలిపోండి.

* ఏ పనీ అల్పం కాదు. ఇష్టమైన పని లభిస్తే పరమ మూర్ఖుడు కూడా చేయగలడు. అన్ని పనులూ తనకిష్టంగా మలచుకొనేవాడే తెలివైనవాడు.

* మనం అంటే మన అలోచనలు అవే మనల్ని రూపొందించాయి. మాటలకన్నా అవే ముందుంటాయి జీవిస్తాయి నడిపిస్తాయి .

* భయమే మృత్యువు భయం పాపం నరకం పెడతోవలోని జీవితం. ప్రంపంచంలోని అన్ని వ్యతిరేక భావనలూ దాన్లోంచి జీవిస్తాయి.

* ఓర్పు అనేది ఎంత చేదుగా ఉంటుందో, దాని వల్ల లభించే ప్రతిఫలం అంత తీయగా ఉంటుంది.

* సింహం అంత నిర్బయత్వం పువ్వులాంటి మృదుత్వం... మన పనిలో ఇవి రేండూ ఉండాలి.

* ఎక్కడ విసిరితే అక్కడే అంటుకుపోయే లక్షణం బంకమన్నుకు ఉంటుంది. మన మస్తిష్కం కూడా అలా ఉండాలి. ఏ పని చేస్తే ఆ పని మీద మనసు లగ్నం కావాలి.


* స్వచ్ఛత,సహనం,కాపాడుకొవడం...ఈ మూడూ విజయనికి అత్యంత అవసరం . ప్రేమ వీటన్నింటికన్నా అత్యున్నతం

* మనల్ని అజ్ఞానంలోకి అనెట్టేదెవరు? మనమే అర చేతులతో కళ్లు మూసుకుని అయ్యో చీకట్లో ఉన్నాం అనుకుంటుంటాం.

* ఎవరిని తీసిపారేయద్దు చులకన చేయద్దు వీలైతే చేయుతనందించు. వీలు కానప్పుడు చేతులు జోడించి. వారి తోవలో వాళ్లని వెళ్లానీ.

* దైవభక్తి గురుభక్తిలపై అచంచల విశ్వాసం నీలో ఉన్నంత వరకూ నేకెవరూ అపకారం చేయలేరు.

* పిరికితనం మనిషిని నిర్వీర్యుడ్ని చేస్తుంది, ఆత్మవిశ్వాసం మనిషిని విజయపథం వైపు నడిపిస్తుంది.

* అనుభవం ఎకైక గురువు మనం ఎన్నయినా మాట్లాడవచ్చు,
హేతుబద్ధంగా తర్కించవచ్చు. కాని అనుభవంలోంచి దర్శిస్తేనే సత్యం బోధపడుతుంది.

* మీ కంటె ఎక్కువ తెలివి, బలం, సత్యం, జ్ఞానం ఇంకొకరికి ఉంటే కోపించి చిందులు తొక్కడం అవివేకం.

* మనం హీనులమని భావించుకుంటే నిజంగానే హీనులమైపోతాం.

* ఏ సమస్య ఎదురుకాని రోజు నువ్వు తప్పు దారిలో నడుస్తున్నట్టు లెక్క ఒక్కసారి నిన్ను నీవు సమీంక్షించుకో.

1, జనవరి 2010, శుక్రవారం

అందాల మా చెల్లి

అందాల మా చెల్లి
మా ఇంటి ఆనంద దీపావాలి.

నేను ఎంతో బాధపడుతున్న
తను చిన్నప్పుడు నడిచిన బుల్లి అడుగులు నాపై పడలేదని

నేను ఎంతో ఆరాటం చెందుతున్న
తన కష్ట,సుఖాలు నా గుండేల్లో ఇప్పటికి నింపలేదని

నేను ఎంతో ఉక్కిరి బిక్కిరి అవుతున్న
అమ్మ అశయల కొరకు తను చేస్తున్న సాధనను చూసి

మా చెల్లి సంతోషపడె ప్రశంసలు ఎన్నో అందుకుంది
కాని చిట్టీ నిత్యం గర్వింపదగ విజయం కోసం ఎదురుచూస్తుంది

హృదయ ఆవేదనతో అడుగుతున్న అపజయన్ని
మా చెల్లికి ఇక విజయ బిక్ష పెట్టమని

కన్నీటితో చెపుతున్న ఆ కష్టలకి
మా చెల్లి దరిదాపులకు కూడ రావద్దని

ముక్కోటి దేవతలకు నమస్కరిస్తున్న
మా చెల్లి మొహంలో చిరునవ్వులు చిందించమని



-నీ అన్నయ్య

అశోక్